اندام کورتی یک شبکه توری از سلول های حسی و محافظ به همراه فضاهای مایع میانی می باشد. سلول های حسی بنام IHCو OHC ها نیمه فوقانی اندام کورتی را اشغال می کنند. سلول های مویی به دلیل زائده های کوچک «مویی شکل» یعنی استرئوسیلیای خارج شده از سطوح راسی خود به این نام، نامگذاری شده اند. در اندام کورتی، سلول های محافظ (نگهدارنده) از سطح فوقانی به سطح تحتانی گسترش پیدا کرده اند. بخاطر اینکه تثبیت استخوانهای تمپورال انسانی بطور کلی بهینه نبوده و بخاطر اینکه اندام کورتی تمام پستانداران اساساً تظاهر یکسانی دارد، جزئیات ساختار اندام کورتی می تواند در برش هایی از حلزون حیوانات بخوبی مشاهده گردد. منابع بیشتر اطلاعات در سایت های تخصصی شنوایی می توانید پیدا کنید. یک فتوکیکروگراف از یک برش شعاعی از اندام کورتی چین چیلا، را نشان می دهد. غشای نازک و انعظاف پذیر قاعده ای (BM) در سطح فوقانی خود بوسیله اندام کورتی، سلول های سولکوس داخلی در بخش میانی و سلول های کلادیوس در بخش جانبی پوشانده شده است، در حالیکه سلول های نروتلیال (mesothelial)عروق خونی (یعنی رگ غشای قاعده ای (VB)، رگ لبه صماخی تیغه استخوان مارپیچ(VT) ) بر روی سطح تحتانی آن یافت می شود. غشای قاعده ای از مواد ماتریکس خارج سلول تشکیل شده است که فیبریل های شعاع مانند و سنگینی و جهت دار را در خود جای داده است. نردبان صماخی در موقعیت تحتانی نسبت به غشای قاعده ای قرار دارد. در گسترش از پای حلزون گوش به سمت راس آن، اندام کورتی حاوی دو نوع از سلول های حسی می باشد: یک ردیف منفرد از IHC و سه ردیف از OHCو سلول های نگهدارنده (محافظ) در موقعیت میانی و در بین IHCs مجاور (یعنی حاشیه داخلی [IB]، و فالانژیال داخلی [P] ، و در موقعیت تحتانی و جانبی نسبت به OHCs (یعنی سلول های تیرز یا Deiter’s cells  HC, [D₃, D₂, D₁] ) و در حواشی تونل (T) (یعنی سلول ستونی داخلی [IP] و سلول ستونی خارجی [OP] ) یافت می شوند.

سلول های ستونی و دیترز ، حاوی ؟؟؟؟ درون سلولی موازی از میکروتوبول هایی است که از پایه سلول های غشای قاعده ای به سمت راس یا زائده های فاز نژیال (انگشتی) به ترتیب در سطح فوقانی اندام کورتی گسترش می یابد. سلول های ستونی داخلی و خارجی دارای یک رابطه مثلثی در جهت شعاعی هستند، ستونهای داخلی، شبیه وقتی که صفحه راس نازک از نوک هر ستون، خارج می شود و بطور کلی با دو بخش از نوک های ستون خارجی همپوشانی دارد، منشعب می شوند. در راستای راسی – قاعده ای (یعنی مارپیچی)، پایه های ستون خارجی ف کمی نسبت به نوک آنها در موقعیت راسی بوده و زوائد سلول دتیرز از قاعده سه تا چهار OHC و قبل از رسیدن به سطح فوقانی اندام کورتی و تشکیل زوائد انگشتی (فاز نژیال) زاویه پیدا می کند.

این ارتباطات سلول های نگهدارنده، اتصالات محکم و در عین حال سبک وزنی بین غشای قاعده ای و سطح آندولفنی اندام کورتی فراهم می کند.

نمایی از سطح آندولنفی اندام کورتی در اولین پیچ در حلزون گوش چین چیلا در شکل 6-8 نشان داده شده است. سطح راسی هر سلول مویی بوسیله زوائد انگشتی از سلول های مویی همسایه و سلولهای نگهدارنده دیگر جدا می شود.

read more

https://tehransafir.com/