سیستم غشایی

سلول های منحصر به فرد و اورگان هایی که در یک سلول وجود قیمت سمعک زیمنس دارند به وسیله ی غشا روکش شده اند.اگر چه آن ها به عنوان یک نوع پوست شکل گرفته اند،اما غشا به طور قابل توجهی ماهیتی سیال گونه دارد.این بخش در مورد قسمت های مختلف سلولی که بیشترین ارتباط را با غشا دارند،بحث میکند.

توانایی بازگردانی لایه های لیپیدی در بیشتر ساول های غشا وجود دارد.هرکدام از این ملکول های لیپیدی یک هیدروفیلیک فسفات با سر گروه فسفات و زنجیره ی هیدروفبیک اسید چرب.این ساختار غشا نفوذ ناپذیر را به ملکول و .... تبدیل می کند.پروتئین ها به صورت جا سازی شده در غشا وجود دارند که به صورت گیرنده ی (A)،کانال یونی (I) و نقطه های لنگری() که برای ثبات سلول ها خارج سلولی وجود دارند،عمل می کند.این پروتئین ها به سلول  ها اجازه ی کنترل محیط داخل سلولی را به وسیله ی مکانیسم انتخابی غشا را برای ملکول ها و یون های دلخواه را می دهند.

غشاء پلاسمایی

سلول به وسیله ی یک لایه ی لیپیدی که به عنوان غشاء پلاسمایی شناخته می شود،احاطه شده است.(شکل 4-1).ملکول های لیپیدی که گروه فسفاتی سه ملکول را تولید می کنند،خود به صورتی آرایش می گیرند که زنجیره ی هیدروفوبیک لیپید،قسمت داخلی غشاء را تشکیل می دهند و سه هیدروفیلیک گروه فسفات در تماس با قسمت آبی محیط داخل سلول و خارج سلول قرار می گیرد.این آرایش در بیشتر ملکول ها از تقاطع غشا جلوگیری می کند.یک گوناگونی بسیاری در مولکول های لیپیدی غشا پلاسمایی وجود دارد و وابستگی تمرکز آن می توانند بر شماری از ویژگی های غشا، از جمله نفوذ پذیری،سیالیت و فعل و انفعالات خارج سلولی اثر بگذارد.پروتئین ها از دیگر اجزای مهم غشا پلاسمایی هستند.آنها می توانند ب روی سطح خارجی،سطح داخلی جاسازی شده باشند و یا حتی می توانند بر غشا متقاطع باشند.وظیفه ی آنها در سطح وسیعی از کارها وجود دارد،مثل:ثبات غشاء،خاصیت انتخابی یون ها و ملکول های بزرگ،محکم کردن غشا به سلول های مجاور و زیرلایه ها،حرکت سلولی و ارتباط.آنها پلی ارتباطی برای محیط خارج سلول و داخل سلول فراهم می کنند که این به سلول اجازه می دهد که شمار بی اندازه ای از فعالیت ها را بر اساس تغییر محیط خود تنظیم کند.

گسيل هاي صوتي گوش چه چيزهايي هستند ؟
OAEها پژواك هايي در داخل گوش هستند كه از اعوجاج داخل حلزون ، يا به صورت سمعک فوناک خودبه خودي و يا در پاسخ به تحريك شنوايي ايجاد مي شوند.ديويد كمپ (1976) براي نخستين بار مقادير OAEها را منتشر كرد . كمپ دريافت وقتي كه يك كليك به گوش مي رسد يك پژواك حلزوني با حداكثر تاخير بين 15 – 5 ميلي ثانيه دنبال مي شود .اگرچه بسياري از تحقيقات اوليه صورت گرفته بر روي OAEها ، با تكرار مشاهدات اصلي كمپ همراه بود ، كار بعدي نه تنها تاييد كننده يافته هاي كمپ بود ، بلكه گسترش آن ها تقريبا به تمام گونه هاي مهره داران بود . از نظر باليني ، اندازه گيري (مقادير) OAEها به صورت افزاينده خط نخست ارزيابي اختلالات شنوايي بوده و در غربال گري شنوايي نوزادان بسيار سودمند است . ثبت OAEها توسط يك جستجوگر يا كاوش گر يا ( probe ) كانال گوش صورت مي گيرد كه به صورت عمقي در كانال گوش جا داده مي شود .
بعد از جستجو كردن يا كاوش كردن ، بستن كانال گوش يك بخش اندازه گيري OAE است . حركات پرده صماخ مسئول براي OAEها در مقياس زير اتمي هستند . تنها در صورتي كه آستانه ي شنوايي db20 يا بهتر باشد معمولا محرك كليك حدود db spl 84 پاسخ OAE قوي را فرا مي خواند . دستگاه كاوشگر كه شامل هر دم منبع صدا (هدفون) و ميكروفون است وقتي كه داخل مي رود باعث مسدود شدن عروق گوش مي شود . كليك يا انواع ديگر محرك صوتي به گوش ارائه مي شود و فشار صوت در طول زمان اندازه گيري مي شود. اگركاوشگر به داخل چسباننده Zwislocki متصل مي شود ( يك فلز گودي كه داراي ويژگي هاي امژدانس همانند گوش انسان ) ، يك نوسان ميرا شده وجود دارد ( پاسخ ضربه منفعل متصل ) .

مراحل رشد:
از قبل از تولد تا 12 ماهگی نوزادان از لحظه تولد به زبان انسان توجه دارنددر حقیق به نظر می رسد که حساسیت به زبان انسان حتی پیش از تولد هم ایجاد شود.
در زمان تولد نوزاد پروزودی( ریتم و نوا) را میفهمد . این توانایی از تفاوت تمایل سمعک استارکی انها به صدای مادر نسبت به صدای سایرین مشخص شده است. بچه ها از قواعد ریتم و اهنگ برای تشخیص فهرست آواییو محدودیت های واج آرایی زبان و یا زبان محیطی استفاده می کنند
کودک در سال اول زندگی میتواند فهرست آوایی زبانی را که در حال یادگیری آن است تشخیص دهد. همچنین نوزاد میتواند بین تمام تقابلات آوایی چه در محیط نوزاد باشد و چه نباشد تمایز قایل شود
به تدریج تا نیمه دوم سال اول زندگی توانایی تمیز نوزاد مثل بزرگسالان می شود تمام نوزادان می توانند بین زبان های محیطی با زبان های آشنا تفاوت قائل شوند.
اما دوزبانه ها: دوزبانه ها باید دو یا تعداد بیشتری سیستم فنومیکی رو برای خودشان تنظیم کنند .کودک دوزبانه به منظور تمایز بین زبانهای محیطی بر اطلاعات فنوتیک که از ورودی استخراج میکند ، تکیه دارد.
نوزادان میتوانند بین گروههای زبانی مختلف که از طبقه ریتمیک متفاوتی هستند تمایز دهند ولی اگر زبانها از یک طبقه ریتمیک باشند این تمایز را نمیتوانند ایجاد کنند. هرچند که کودکان وقتی به سن 4 یا 5 ماهگی میرسند میتوانند میان زبانهایی با طبقه ریتمی مشابه تمایز قایل شوند
نوزادان دو زبانه می بایست به گفتار محیطشان به طور متفاوت از کودکان تک زبانه توجه کنند زیرا ضرورتا نیاز دارند که اطلاعات در مورد هر دو زبان را به دست بیاورند
. در پایان سال اول زندگی نوزاد دو زبانه می‌تواند تقابلات واجی دو زبان را تشخیص دهد. غان و غون‌ها، جملات اخباری یا پرسشی‌اند که کلمات بی‌معنی دارند. کودک سعی در انتقال چیز معنی داری دارد اما در واقع با صداها بازی می‌کند. غان و غون، مرحله‌ای از رشد زبانشناختی است .
12 تا 24 ماهگی
این دوره، دوره تک واژه ای یا هولوفراستیک است در این دوره تعمیم بیش از حد (هر حیوان چهار پایی را سگ می نامد) و تعمیم کمتر از حد (فقط گل رز را گل می نامد و بقیه گل ها را گل نمی داند) دیده می شود.

به طور واضح محتمل ترین کلمه برای جمله اول bait، برای جمله دوم date و برای جمله سوم gate می باشد. از افراد خواسته می شد بگویند قیمت سمعک اینترتون فکر میکنند کدام کلمه یک را در موقعیت انتهایی جمله شنیده اند. شگفت انگیز نیست که وقتی سیگنال [beIt] "کامل" بود افراد صرف نظر از بافت جمله می گفتند bait را شنیده اند حتی در مواردی که منجر به ساخت جملات بی معنا می شد ( مثلا check the timeand the bait ). چنین اتفاق مشابهی برای [deIt] و [geIt] "کامل" هم می افتاد. اما وقتی سیگنال "نامعین" بود مثلا محرکی که با یک همخوان در نقطه cross-over برای [b] و [d] شروع می شود، یک کلمه از نظر آکوستیکی مبهم بین bait و date –افراد کلمه ای را گزارش می کردند که با بافت همخوانی دارد: در جمله bait 3a می شنیدند اما در date 3b می شنیدند مظالعاتی شبیه این، به نکته مهمی درمورد درک گفتار اشاره می کنند: با پردازش پایین-بالا اطلاعات زنجیری واضح و نامبهم سیگنال با همان دقتی که ارائه می شوند رمزگشایی می شود حتی اگر منجر به معانی نامحتمل شود. اما اطلاعات مبهم یا نامعین با استفاده از هر آنچه اطلاعات بافتی در اختیار می گذارد و بنابراین به کار گرفتن پردازش بالا-پایین پردازش می شوند.
اطلاعات زبر زنجیری در سیگنال
در بخش قبلی تمرکز بر این بود که سگمنت ها (همخوان ها و واکه ها) چگونه در سیگنال گفتاری جبران می شوند. اکنون به این می پردازیم که اطلاعات زبرزنجیری چگونه جبران می شود و نقش آن ها در بازیابی لغوی چیست( در فصل 7 در مورد این بحث خواهیم کرد که چگونه اطلاعات زبرزنجیری در سیگنال بر تجزیه نحوی اثر می گذارد.) اطلاعات زبرزنجیری با تغییرات دیرش، زیر و بمی دامنه( بلندی) در گفتار مخابره می شوند. اطلاعاتی از این قبیل به شنونده کمک می کند سیگنال را به کلمات تقسیم کند و حتی می تواند مستقیما بر جستجوهای لغوی اثر بگذارد. در انگلیسی، تکیه با استرس لغوی باعث افتراق کلمات از یکدیگر می شود. مثلا trustyو trusteeرا مقایسه کنید. تعجب آور نیست که گویندگان انگلیسی زبان حین دستیابی لغوی به الگوهای تکیه توجه می کنند. در چینی Mandarian تون تعیین کننده یک لغت است بنابراین گویندگان Mandarian برای جبران کلمات در سیگنال گفتاری نه تنها به اطلاعات زنجیری بلکه به اطلاعات زبر زنجیری نیز توجه می کنند. اطلاعات زبر زنجیری برای شناسایی مکان مرزهای کلمه نیز می تواند استفاده شود. در زبان هایی مانند انگلیسی و هلندی کلمات تک هجایی از نظر دیرش بسیار متفاوت با کلمات چند هجایی هستند. مثلا [hæm] درکلمه گوشت ران ham دیرش طولانی تری نسبت به آن در کلمه موش hamster دارد. مطالعه salverda، Dahan و McQueen(2003) اثبات کرد که این اطلاعات دیرشی به طور فعالی توسط شنونده استفاده می شوند.

در واقع نگاه کلی زبان شناسی و روانشناسی در آن زمان به زبان، سمعک چیست ؟ به عنوان سیستمی از رفتارهای مجزا بود که می تواند در افراد به عنوان زنجیره ای از رفتارهای مرتبط ایجاد شده با شرطی سازی در دوران کودکی مشاهده، طبقه بندی و درک شود. این اصول شرطی سازی در واقع اصول کلی یادگیری همه موجودات به حساب می آمد.
این نگاه از زبان در اواخر دهه 1950 توسط چامزکی به چالش کشیده شد،کسی که نگاه جدیدی به زبان انسان ارائه کرد و روش او مورد پذیرش روان شناسان و زبان شناسان امروزی است و نگاه مطرح شده در این کتاب نیز بر همین اساس است. چامزکی بیان کرد که گفتار نباید موضوع مطالعه کسانی باشد که قصد درک زبان انسان را دارند. در عوض، موضوع مطالعه باید مجموعه ای از قوانینی، در ذهن ( که واژه ای مرتبط با بعد غیر قابل رویت مغز است)، باشد که جملات و درنتیجه گفتار را می سازند. این سیستم دستوری(صرفی نحوی) است و مشابه گفتار قابل مشاهده نیست. با این وجود بررسی فرضیه مطرح شده درباره ویژگی های سیستم دستوری و در نتیجه کشف مجموعه قوانینی که دانش زبانی افراد را می سازد امکان پذیر است. کودکان زبان را کاملا بدون تلاش می آموزند، نه به این دلیل که هیچ اصول کلی یادگیری به کار رفته توسط همه موجودات وجود ندارد، بلکه به این دلیل که این سیستم درونی قوانین در انسان ها اساس بیولوژیک دارد.
مفهموم مطرح شده از چامزکی درباره زبان کاملا ناسازگار با نگاه رفتارشناسان بود. اما روان شناسان معدودی از قبیل میلر (1965)، از کاربرد ایده چامزکی در مطالعه از دید روانشناسی زبان آگاه بودند. این روان شناسان این ایده را در جمعیت روان شناسان مورد توجه قرار دادند. امروزه در آغاز قرن بیست و یکم، هر دو رشته نگاه چامزکی را درباره زبان به عنوان سیستم ارائه شده در ذهن یا مغز که مختص انسان است، با بالغ شدن نوزاد تکامل می یابد و به صورت غیر مستقیم مرتبط با گفتار فیزیکی است، قبول دارند. مسلما این گفته به این معنا نیست که مباحثه ها درباره بهترین روش مشخص کردن دانش زبانی و بررسی استفاده آن توسط بالغین و کسب آن توسط کودکان، از بین رفته است.

. ممكن است در يك كانال نويز زيادي مشاهده شود و در همان زمان كانال ديگر، نويز نداشته باشد. و به صورت غيرقابل توضيحي اين وضعيت معكوس شود. اين همه اگر چه بسيار آزار دهنده به نظر مي رسد اما راهكاري را پيشنهاد مي كند و آن راه حل ساده سمعک یونیترون  «منتظر خاموش ماندن طوفان باش» است.
توجه به يك مشاهده مثبت در ارتباط بين تداخل الكتريكي و آرايش الكتريكي در اين قسمت ضروري است. در محيط هاي خيلي نويزي، تداخل الكتريكي كمتري با آرايش الكترودي افقي (ear-to-ear) در ABR، در مقايسه با آرايش هايي كه در آنها يكي از الكترودها، روي پيشاني يا ورتكس قرار مي گيرد، بوجود مي آيد. معمولا، موج هايي كه با قراردادن الكترود noninverting روي پيشاني به دست مي آيند، با آرتيفكت فركانس بالاي قابل توجهي، توام هستند، اگر چه فركانس واقعي آرتيفكت هر مورد، تفاوت مي كند. هنوز هم آرايش Ac-Ai به مقدار قابل توجهي، پاكيزه است (عاري از نويز است) همانگونه كه قبلا ذكر شد، اگر تداخل الكتريكي يكساني، درهر كدام از الكترودها در هر چهار جفت، بوجود آيد سمعک ویدکس ، بواسطه عملكرد تقويت تفاضلي، به حداقل خواهد رسيد. (بواسطه تفاضل ورودي inverting از ورودي noninverting حذف خواهد شد). اما در واقعيت، اينطور است كه تداخل الكتريكي كه در الكترود پيشاني يا ورتكس، ثبت مي شود با الكترودهاي گوشي تفاوت دارد. بنابراين با تقويت تفاضلي اين آرتيفكت حذف نمي شود و كماكان در آرايش Fz-Ai ديده مي شود.
در آرايش الكترودي كه الكترودها روي هر دو گوش هستند (افقي) آرتيفكت بوضوح در هر دو الكترود يكسان است، و به ميزان قابل توجهي در آمپلي فاير حذف مي شود.
مي توان اين تداخل الكتريكي مزاحم در آرايش هاي الكترودي مرسوم را كه مانع تفسير معنادار امواج مي شود، با تفاضل ديجيتالي موج كنترالترال از موج اپسي لترال، به حداقل رساند. به اين ترتيب در عمل، فعاليت و نيز تداخل همراه با آن در سطح پيشاني يا ورتكس، از خودش، سمعک فوناک كم مي شود. و آنچه باقي مي ماند، آرايش الكترودي ear-to-ear است.
براي مقابله با نويز 60Hz يا هر آرتيفكت الكتريكي ديگر، دو راه اساسي وجود دارد:
- اولين و موثرترين راه، تشخيص و حذف منبع آرتيفكت است.

نويز الكتريكي و آرتيفكت (Electrical Noise and Artifact)
قدرت الكتريكي در امريكا با فركانس 60 هرتز پشتيباني مي شود. سمعک فوناک اين فركانس در اروپا 50 هرتز است. هر وسيله الكتريكي مي تواند نويز الكتريكي با فركانس 60 هرتز يا هارمونيك هاي 60 هرتز (مثلا 120 هرتز) يا حتي با فركانسهاي خيلي بالاتر كه اصلا مضارب 60 هم نيستند ايجاد كند. نمونه هايي از اين منابع متعدد نويز الكتريكي 60 هرتز كه اصطلاحا Line noise نيز ناميده مي شوند. در محيط هاي كلينيكي عبارتند از: سيم كشي الكتريكي در محيط تست لامپ هاي فلوئورسنت، جعبه هاي X-Ray، مبدل هاي قدرت، ماشين هاي كپي، تسمه هاي نقال الكتريكي، پلكان هاي متحرك (برقي) ، آسانسور، وسيله هاي آبي در فيزيوتراپي، ماشين هاي الكتريكي، مانيتورهاي (بررسي وضعيت حياتي) بيمار، مبدل‌هاي فشار خون، كامپيوترها، اينكوباتورها و گرم كننده ها، دستگاه الكتروكارديوگرام، ميكروسكوپ اتاق عمل و ... سمعک ویدکس حتي خود دستگاه هاي AER، بويژه مانيتور آنها، ممكن است آرتيفكت هاي الكتريكي قابل توجهي، هنگام ارزيابي AER و در صورتيكه خيلي نزديك به الكترودهاي ثبت كننده باشند، ايجاد كنند. با توجه به اين ليست منابع تداخل الكتريكي، مشخص است كه برخي موقعيت هاي تست، به صورت اجتناب ناپذيري نسبت به محيط هاي ديگر ساكت تر هستند. محيط تست ايده آل يك محيط، نسبتا ايزوله شده است (محيطي كه هيچكدام از دستگاه هاي پيش گفته در سقف، كف، يا حتي در اتاق هاي هم جوار آن تعبيه نشده باشد). در اين محيط سيم كشي مختص به دستگاه AER است، و در خطي كه به اين دستگاه وصل مي شوند، دستگاه ديگري به اين خط الكتريكي متصل نيست، و بيمار نيز در اتاقي مستقر است كه از نظر امواج راديوفركانسي (RF) كاملا محافظت شده است. در سوي ديگر محيط هايي را داريم نظير NICU و ICU و اتاق عمل كه در آن ها همه دستگاه هاي فوق الذكر حضور دارند، دستگاه هاي متعددي به يك خط قدرت وصل هستند، حضور بسياري از دستگاه ها الزامي است چون لازمه ادامه حياتند، و در مجاورت محيط هايي چون اتاق عكسبرداري با X-Ray و .. نيز واقع شده اند. تداخل الكتريكي ممكن است بسيار غيرقابل پيش بيني و گمراه كننده باشد. به اين معني كه در پاره اي از اوقات ممكن سمعک زیمنس است، تداخل الكتريكي زيادي وجود داشته باشد به نحوي كه انجام آزمون امكان پذير نباشد و در برخي زمان هاي ديگر در همان موقعيت، محيط الكتريكي ساكتي وجود داشته باشد و انجام تست ميسر باشد. اين مسئله غيرقابل پيش بيني است، به اين معني كه مثلا در يك دوره تست 6 دقيقه اي، ممكن است نويز قابل ملاحظه اي پيدا شود و بعد محوگردد.

مي توان محرك را با پلاريته متناوب ارائه كرد اما موج ها را جداگانه در يك كانال براي كليك هاي Rare و در كانال ديگري براي كليك هاي Cond ثبت كرد. بعضي دستگاه ها اين توان را دارند.
اين فرآيند را با استفاده از برنامه P300 در بعضي از سيستم ها مي توان اجرا كرد. بدين ترتيب كه بجاي سمعک فوناک محرك تن برست frequent و Rare با احتمال محرك Rare، 20 درصد (همانند ارزيابي P300) از كليك انقباضي (cond) و انبساطي (Rare) كه با احتمال 50 درصد ارائه مي شوند، استفاده مي شود.
فرآيند adding و subtracting شكل موج ها، قبلا توضيح داده شد. اين پديده، مجموعه اي از شكل موج هايي است كه با محرك متناوب ايجاد شده اند. اين روش نه از نظر زماني و نه از نظر كلينيكي، مطلوب نيست زيرا معدل گيري پاسخ براي دوپلاريته، زمان تست را دو برابر مي كند و از آنجا كه فرايند جمع adding به صورت offline انجام مي شود، از آناليز داده ها در حال انجام تست ممانعت مي كند.
شايد موثرترين روش كاهش آرتيفكت محرك استفاده از insert earphone است فعاليت الكتريكي از سيم ها كه از پريز تا Box امتداد دارند، ساطع مي‌شود و Box مبدل را دربر دارد. سپس يك سيگنال آكوستيكي از طريق تيوب پلاستيكي به Insert Cushion مي رود. هدف اين است كه سمعک یونیترون سيم هدفن و Box را هر چقدر ممكن است دور از الكترود نگه داريم.
تيوب پلاستيكي منبع فعاليت الكتريكي نيست و آرتيفكت محرك ايجاد نخواهد كرد، حتي اگر در مجاورت الكترود قرار گيرد. اينسرت فون، به دو طريق آرتيفكت محرك را كاهش مي دهد:
1) مي توان مبدل Box را هر چه دورتر از الكترود قرار داد هر چقدر اين دو از هم دورتر باشند، احتمال رخداد آرتيفكت كمتر است.
2) همچنين تيوب پلاستيكي بين محرك و پاسخ، تاخير زماني ايجاد مي كند. درنوع Etymatic طول تيوب، ايجاد تاخيري معادل 8/0 يا 9/0 ميلي ثانيه مي نمايد. حتي اگر آرتيفكت محرك ايجاد شود، تاخير ايجاد شده از هر گونه تداخل با اجزاي اوليه AER (نظير Ecochg SP يا جزء AP يا موج V، ABR) ممانعت مي نمايد. ساير مزاياي Tube phone (نظير راحتي – Ringing كمتر - جلوگيري از كولاپس كانال) و برخي از احتياط هاي لازم (مثلا محاسبه تاخير زماني در محاسبه زمان نهفتگي سمعک ویدکس مطلق، مزيت، كاهش IA) قبلا توضيح داده شده است.

آرتيفكت محرك Stimulus Artifact
در بين مشكلات تداخل الكتريكي، آرتيفكت محرك، احتمالا سمعک استارکی آسان ترين تداخلي است كه مي توان آن را ايزوله كرد و حل نمود. در اينجا سخن از آرتيفكت الكتريكي است كه توسط مبدل هاي محرك آكوستيكي ايجاد مي شود. مشكلات آرتيفكت مربوط به تحريك الكتريكي و الكترونروگرافي در فصل 15، توضيح داده مي شوند. مبدل هاي آكوستيكي (انواع هدفن ها) محيط الكترومغناطيسي ايجاد مي كنند يعني اينكه توليد فعاليت الكتريكي مي كنند. اغلب مبدل هاي اكوستيكي كه محرك لازم جهت AER را ايجاد مي كنند نزديك الكترودهايي كه پاسخ AER را ثبت مي كنند قرار مي گيرند. لذا آرتيفكت مربوط به محرك،‌ به نظر اجتناب ناپذير مي آيد.
محققان قبلي، ايجاد پوشش براي هدفن ها با يك يا دو لايه از فلز مخصوص را توصيه مي كردند. اين محافظ براي محصور كردن انرژي الكترومغناطيسي و دور كردن الكترودهاي مجاور از تاثيرات آن، طراحي شده است. اين كار گران است، و ممكن است تغييرات ناخواسته اي در خواص آكوستيكي مبدل ايجاد كند لذا اين كار واقعا به صورت يك راه حل عملي براي اغلب كلينيسين ها قلمداد نمي شود. تعبيه محافظ (shielding) در مبدل هاي BC مطرح نيست.
بهترين روش كلي براي كاهش آرتيفكت محرك ايجاد فاصله هر چه بيشتر بين مبدل (هدفن) و سيم ها و الكترودهاي ثبات است. لوله اي كه در الكترودهاي اينسرت وجود دارد، اجازه چنين كاري را مي دهد، و تاخير زماني از مبدل (Box) تا earplug بين محرك و اجزاي اوليه ABR تاخير ايجاد مي كند. (جزء I يا AP). در هر نوعي از مبدل، سيم هاي منتهي به هدفن كه سيگنال الكتريكي را حمل مي كنند و كاملا ايزوله نشده اند، مي بايست از الكترودها دور شوند. اين دو نوع سيم نمي بايست با هم تماس پيدا كنند، يا در هم پيچيده شوند. راه ساده اي براي جلوگيري از اين تماس، كشيدن سيم الكترودها از يك جهت (مثلا به سمت بالاي سر) و مبدل هاي هدفن و سيم هاي آنها در جهت ديگر سمعک اینترتون است (پايين و به سمت سينه). از آنجا كه سيم هاي الكترودها، گاهي به صورت يك آنتن عمل كنند و فعاليت الكتريكي ناخواسته را جذب كنند، (از هوا) هر چه كوتاهتر باشند، مطلوب تر است. به صورت ايده آل نمي بايست بين الكترود و آمپلي فاير، فاصله اي باشد. الكترود معمولي كه 1 متر طول دارد، در اغلب موقعيت ها مناسب است، اما سيم هاي ويژه كوتاهتر، براي كاهش آرتيفكت در محيط هاي نويزي ويژه مورد استفاده قرار مي گيرند. اين سيم ها 2 پا يا كمتر طول دارند.
موثرترين راه كاهش آرتيفكت محرك، با هدفن فوق گوشي supra-aural استفاده از محرك با پلاريته Alternating است. جهت آرتيفكت ايجاد شده، با هر كدام از پلاريته ها مخالف يكديگر است. و در صورت معدل گيري آرتيفكت، حذف مي شود. محدوديت واضح استفاده دائمي از پلاريته متناوب، سمعک یونیترون اين است كه پلاريته منفرد (Rarefaction) در بسياري از بيماران ترجيح دارد. يك راه براي غلبه بر اين معضل، اين است كه ابتدا پاسخ ها را با هر قطبيت بدست بياوريم. (Cond , Rare) و سپس اگر آرتيفكت محرك قابل توجهي وجود داشت موج هاي بدست آمده از دو قطبيت را به صورت ديجيتالي به هم مي افزاييم.

هنگام ثبت AER مشكلاتي پيش مي آيد كه ممكن است به طرق گوناگوني باشد سمعک نامرئی Troubleshoding يعني شناسايي و سعي در حل اين مشكلات. اين مشكلات به صور گوناگوني رخ مي دهند كه در ادامه به آنها مي پردازيم.

ويژگيهاي فردي: (Subject characteristics)
هنگاميكه كيفيت AEP كمتر از حد مطلوب است، تاثير يك يا بيشتر از عوامل فردي را بايد دخيل دانست و بررسي كرد. اين نكات عمومي در مورد ويژگيهاي فردي مهم هستند:
- سن: سن كم (دركودكان) بر همه امواج AEP به جز Ecochg تاثير مي گذارد. با افزايش سن (بالاي 50 سال) ابتدا P300 متاثر مي شود.
- جنسيت: (Gender) تفاوتهاي جنسي در AEP اغلب در ABR اهميت دارند.
- درجه حرارت بدن: هيپوترميا و هيپرترميا، (درجه حرارت پايين و بالاي بدن) بيشترين تاثير را بر امواج با زمان نهفتگي كوتاه دارند.
- سطح هوشياري: تاثير سطح هوشياري سمعک استارکی بر AER با زمان نهفتگي طولاني تر، بيشتر است.
- آرتيفكت عضلاني: آرتيفكت هاي عضلاني مي تواند مزاحم ثبت هرگونه AER باشد اما اين پديده در ارزيابي AMLR برجسته تر (مهم تر) است.
- حساسيت شنوايي: كاهش شنوايي بر هر AER اثر مي گذارد ليكن كاهش شنوايي در فركانسهاي بالا مخصوصا بر ثبت Ecochg و ABR موثر است.
- داروها: داروهاي موثر بر سيستم عصبي مركزي (مثلا خواب آورها، داروهاي بيهوش كننده) بيشترين تاثير را بر پاسخهاي برانگيخته با زمان طولاني كه خاستگاه آنها قشر مغز است مي گذارند و واقعا تاثيري بر ABR و Ecochg ندارند.

تداخل الكتريكي Electrical Interference
از آنجا كه ارزيابي AER شامل تعيين رخدادهاي الكتريكي بسيار ضعيف (چندين ميكروولت يا كمتر) در گوش، عصب شنوايي يا مغز، با استفاده از الكترودهايي كه معمولا روي سطح جمجمه قرار مي گيرند مي باشد، اينكه تداخل الكتريكي، يك مشكل اساسي در اين فرآيند باشد، شگفت آور نيست. الكترودهاي سطحي، فعاليت الكتريكي خارج از مغز را كه ناشي از فعاليت الكتريكي داخل سر است، ثبت مي نمايند. در حقيقت فعاليت الكتريكي خارجي ناخواسته، ممكن است برجسته تر باشد. خوشبختانه، هنگاميكه هر الكترود در يك جفت، آرتيفكت هاي الكتريكي مشابهي را ثبت مي كند، در طي فرآيند تقويت تفاضلي اين آرتيفكت ها حذف خواهند شد. مشكل هنگامي ايجاد مي شود سمعک اتیکن كه چنين آرتيفكتي بيشتر توسط يك الكترود ثبت گردد. مشكل ديگر در زمينه تداخل هاي الكتريكي، هنگام ثبت AER مقدار تقويتي است كه براي پردازش پاسخ لازم است. قبل از اينكه يك فعاليت الكتروفيزيولوژيك كه كمتر از يك ميليونيم ولت است، بتواند پردازش و ‌آناليز شود، مي بايست بيش از 100000 بار تقويت شود.
اين تقويت، نه تنها مشكل فعاليت الكتريكي خارجي را كه توسط الكترودها، ثبت شده افزايش مي دهد بلكه نويز الكتريكي ناشي از مدار تقويت كننده را به موج AER منتقل مي كند. اگر چه ميزان اين نويز در دستگاه هاي مختلف متفاوت است.
نهايتا مبدل هايي كه محرك آكوستيكي لازم براي برانگيختن AER را ايجاد مي كنند، ابزار الكترومغناطيسي هستند كه در حقيقت خود منبع آرتيفكت الكتريكي، به شمار مي آيند. كه البته اين پديده نيز در دستگاه هاي گوناگون متفاوت است.

Waveform Subtraction (تفاضل امواج):

از موج هاي ABR كه با آرايش الكترودي اپسي لترال (i) و كنترالترال (c) بدست مي آيند (يعني (Fz–Ai and Fz-Ac) مي توان استفاده كرد و آرايش الكترودي افقي را با تفاضل آنها از هم بدست آورد. خلاصه اينكه، تئوري Vector پيش بيني مي كند و مطالعات كلينيكي تاييد مي كنند كه تفاضل موج با آرايش كنترالترال (Fz-Ac) از موج با آرايش اپسي لترال (Fz-Ai) موج افقي مي دهد. (Ac-Ai)

اعتبار اين روش به آساني با تفاضل موج افقي بدست آمده از موجي كه با يك آرايش واقعي افقي بدست مي آيد (آرايش الكترودي گوش به گوش) تاييد مي شود. نتيجه اين تفاضل، يك خط صاف است. اين خط صاف مويد اين است كه دو موج افقي (واقعي و موج مشتق شده ديجيتالي) برابر با هم بوده اند. يك كاربرد واضح تفاضل ديجيتالي، در دسترس بودن داده هاي AER به صورت سه كاناله، از يك دستگاه دو كاناله است. مزاياي آرايش الكترودي افقي از نظر كلينيكي شامل افزايش تشخيص موج I و موج III است. ABR بدست آمده از آرايش الكترودي افقي، كمتر در معرض آرتيفكت الكتريكي است.

با تفاضل يك شكل موج بدون محرك، (فقط فعاليت زمينه) از شكل موج AER كه بازاي يك محرك  قیمت سمعک مناسب بدست آمده است، امكان ايجاد يك موج عاري از همه غيرمحرك ها (nonstimulus) يا نويز EEG كه معمولا همراه با AER است، به صورت تئوريك فراهم مي شود. آناليز طيفي شكل موج حاصله، از اين فرايند تفاضلي، كاهش فعاليت مغزي زمينه فركانس پايين را تاييد مي كند. اين روش به صورت روزمره، كارايي كلينيكي ندارد. يك مشكل اين است كه دو موج (همراه با محرك و بدون محرك) همزمان ثبت نمي شوند و بنابراين ممكن است از محيط هاي EEG متفاوتي برخيرند.

Smoothing

Smoothing فرايند ديجيتالي است كه همان گونه كه از نام آن برمي آيد، تمام بي نظمي ها را از شكل موج مي زدايد و يك شكل موج صاف تر ايجاد مي كند. نويز فركانس بالا (كه ممكن است منشاء الكتريكي يا عضلاني) داشته باشد، قله هاي نازكي را بر روي اجزاء اصلي AER، اضافه انتخاب سمعک  مي نمايد. با smoothing ، سه نقطه اي كه يك روش عمومي است، ولتاژ نقطه اطلاعاتي واقعي در شكل موج با معدل ولتاژهاي همان نقطه + دو نقطه مجاور (يكي قبلي و ديگري بعد از آن نقطه) جايگزين مي شود. در حقيقت smoothing يك معدل متحرك است كه ممكن است شامل بيش از سه نقطه نزديك به هم باشد. برجستگيها و چين هاي كوچك روي شكل موج بدين ترتيب از بين مي روند. يك شكل موج منفرد را مي توان بارها صاف كرد، بدون اينكه اعوجاج زمان نهفتگي قابل توجهي ايجاد شود. هنگاميكه آرتيفكت زياد فركانس بالا، تشخيص امواج را مشكل مي كند، smoothing متعدد مي تواند چاره ساز باشد. با تكرار smoothing دامنه اجزاء موج (امواج) ممكن است كاهش يابد زيرا قله هاي واقعي نيز، نظير قله هاي نويز فركانس بالا، متاثر مي شوند. اگر چه smoothing ظهور امواج را بهتر ميكند و آناليز زمان نهفتگي و دامنه را تسهيل مي نمايد اما بندرت پيش مي آيد كه امواجي كه قبل از smoothing ديده شده اند، پس از آن مشاهده شوند.

Filtering

فيلترينگ عامل مهمي در ارزيابي AER به شمار مي رود. فيلترينگ ديجيتال offline بهترین نوع سمعک (بعد از جمع آوري داده ها) در بهبود كيفيت موج، موثر است، بخصوص هنگاميكه در بالا يا پايين محدوده فركانسي پاسخ، فعاليت الكتريكي ثبت شده است. فعاليت با سرعت كند و دامنه بالايي كه در تنظيم فيلتر 3000-30 هرتز به چشم مي خورد (فعاليت فركانسهاي پايين تر) را مي توان با فيلترينگ ديجيتال 3000-150 هرتز به حداقل ممكن رسانيد. بدين ترتيب به صورت اساسي اجزاي فركانس پايين حذف شده و تشخيص يك موج V واضح در شكل موج، ممكن مي‌گردد. به عنوان يك قاعده مي توان اظهار كرد كه اين نوع از فيلترينگ، مي تواند آخرين راه چاره در ثبت AER باشد. اگر انرژي فركانس پايين حامل اطلاعات مهمي براي تشخيص اجزاي AER باشد اين نوع فيلترينگ، ممكن است تاثيرات نامطلوبي بر ثبت پاسخهاي AER بگذارد. بنابراين از فيلتريگ براي تقويت موج استفاده مي كنيم اما ممكن است باعث زوال كيفيت موج نيز بشود.

 به هر گونه پردازش بعد از جمع آوري داده ها پردازش offline مي گوييم. معمولا سه روش براي پردازش offline در دستگاه هاي تجاري قیمت سمعک  در دسترس وجود دارند كه عبارتند از: اضافه يا كاهش ديجيتالي – صاف كردن smoothing و فيلترينگ شكل موج هاي AER.

جمع و تفريق و معكوس كردن امواج: Adding , Subtracting, and Inverting wave forms

در خيلي از دستگاه ها يك موج را مي توان به صورت ديجيتالي به موج ديگر اضافه انواع سمعک كرد يا از آن كم كرد. در چنين سيستمهايي امكان معكوس كردن قطبيت شكل موج حاصله نيز فراهم شده است. اساسا اطلاعاتي كه در هر نقطه نمونه گيري بدست آمده، با هم جمع مي شوند يا از هم كم مي شوند. بنابراين وقتي دو موج خوب با هم جمع شوند تغييري در ويژگي شكل موج نخواهند داشت. وقتي يك موج را از ديگري كم كنيم، خط صافي حاصل خواهد شد.

اضافه كردن چندين موج كه از بيماران متفاوت به دست آمده اند يا حتي از يك بيمار بدست آمده اند به هم يك معدل بزرگ grand Average بدست مي دهد. هنگامي كه به صورت ديجيتالي قطبيت موج معكوس شود، موجي كه مثلا در جهت بالا، ترسيم شده بوده است دقيقا به صورت قرينه، در جهت پايين ترسيم خواهد گرديد

Waveform Addition
اگر دو شكل موج كه با قطبيت هاي گوناگوني بدست آمده اند (يك موج با Rarefaction و ديگري Condensation) به هم اضافه شوند، آرتيفكت محرك، حذف شده يا كاسته مي گردد. علت اين است كه آرتيفكت در جهات مخالف رخ مي دهد. (مثلا در جهت رو به پايين وقتي موج رو به بالاست)
هنگاميكه امواج AER، متعددي با محرك معين و شرايط ثابت بدست آيند (مثلا همه موج ها با محرك كليك و در يك گوش و با يك سطح شدتي)، وقتي با هم جمع شوند، شكل موجي ايجاد مي كنند، كه معادل كل سيگنال هايي است كه دارند شده اند، مثلا اگر چهار موج و هر كدام با 1000 جاروب بدست آمده باشند. موج حاصل از جمع كردن آن چهار موج معادل 4000 جاروب است. بنابراين اضافه كردن ديجيتالي امواج به هم، روشي قوي براي افزايش نسبت سيگنال به نويز است. به صورت كلينيكي انتخاب سمعک اين كار منجر به استفاده بهتر از زمان مي شود و از نظر آماري ترجيح دارد. بنابراين ابتدا دو يا چند موج با عوامل اندازه گيري معيني و با تعداد نسبتا كم تحريك بدست مي آوريم، تكرار پذيري آنها را بررسي كنيم، و سپس اين موج ها را با هم جمع مي كنيم تا زمان نهفتگي و دامنه آنها را محاسبه كنيم. اين روش مفيدتر است از اينكه يكبار موجي را با تعداد زياد محرك، به دست بياوريم. به اين ترتيب احتمال آلودگي نتايج با آرتيفكتف كاهش مي يابد. مزيت ديگر اين روش اين است كه مي توان موج هاي غيرمعمول (مثلا آنهايي كه به صورت غيرمعمول با نويز آغشته هستند) را از معدل گيري نهايي خارج كرد.

تعداد تكرار محرك: (Sweeps)
استانداردي براي تعداد تحريكات در اندازه گيري سمعک ویدکس  AER وجود ندارد. هدف كلي اين است كه مطلوب به دست آيد. هنگاميكه سيگنال قويتر است، تعداد تحريك كمتري لازم است و برعكس.
براي مقدار معيني نويز تعداد تحريكات بيشتري براي پاسخهاي كوچكتر با زمان نهفتگي كوتاهتر در مقايسه با پاسخهاي بزرگتر و با زمان نهفتگي طولاني‌تر، لازم است. شايد افزايش شدت تحريك براي افزايش شدت سيگنال به صورت كلينيكي، مهمترين روش باشد. ليكن استراحت و Relaxation كافي موثرترين روش در كاهش نويز است. در شرايط ايده آل تست، نظير اندازه گيري از طريق پرومونتواري Ecochg AP تحت بيهوشي عمومي، به تعداد انگشتان دست تحريك، يا حتي يك تحريك منفرد كافي است. يك پاسخ خوب ABR و شايد امواج AER ديررس تر با 100 يا 200 تحريك در سطح شدت بالا بدست مي آيند. ارائه معدلگيري سيگنال در وراي نقطه اي كه پاسخ واضح به دست مي آيد، وقت با ارزش كلينيكي را هدر مي دهد. به عبارت ديگر، در شرايط ضعيف اندازه گيري يا براي تعيين دقيق آستانه، ادامه معدل گيري تا 1000 تا 2000 تحريك اجازه تشخيص مطمئن سمعک یونیترون پاسخ يا نتيجه گيري در مورد عدم وجود پاسخ را ميسر مي سازد.

ارزيابي عملكرد سيستم شنوايي محيطي:
برآورد حساسيت شنوايي: در ارزيابي حساسيت شنوايي در نوزادان و استفاده از سمعک كودكان young children تكنيك مطلوب ABR و يا ASSR است. هدف كلي در ABR تعيين كمترين سطح شدتي است كه مي توان موج V را با اعتماد جستجو كرد. در كودكان با كاهش شنوايي محيطي بخصوص در منطقه متوسط تا عميق (moderate to profound) ، ASSR، مزاياي كلينيكي متمايزي دارد.
براي تعيين آستانه در متمارضين، ثبت ASSR، يا AMLR با محرك تن برست (500Hz / 1000/2000/4000 Hz) ممكن است دقيق تر باشد و كمتر به اتلاف وقت بينجامد.
توصيف عملكرد حلزون: Ecochg، تكنيك مطلوب از AER براي بررسي وضعيت حلزون و عملكرد آن است. هدف كلي، تشخيص مطمئن SP و AP است. تشخيص مينير مثالي از كاربرد كلينيكي Ecochg است.

 Weighted Averaging : (معدل گيري وزني)

براي ثبت مرسوم AEP لازم است سمعک استارکی بيمار خيلي آرام باشد، دراز بكشد، راحت باشد، خوابيده باشد، يا حتي خوابانيده شده باشد، زيرا فعاليت عضلاني آرتيفكت هاي قابل توجهي (EMG) را در محدوده فركانسي 50 تا 500 هرتز ايجاد مي كند، كه اين محدوده درست در محدوده فركانسي ABR و ASSR واقع است. دامنه اين پاسخ ها ممكن است تا بيشتر از RMS 100μV برسد. براي مقايسه‌، دامنه ABR در محدوده 1/0 تا μV1 و دامنه ASSR در محدوده 10 تا 50 nV واقع است. معدل گيري وزني روشي براي كاهش تاثيرات آرتيفكت EMG در ثبت ABR است. با استفاده از اين روش، دوره هايي از ثبت (پاسخ) كه محتوي نويز آرتيفكتي بيشتري هستند، نسبت به دوره ‌هايي كه نسبتا آرام هستند، وزن كمتري را از معدل كلي، دريافت مي نمايند.
در سيستم Integrity از كمپاني Vivosonic اين كار با روشي به نام:
Minimum mean – Square Error Filtering يا Kalman Filtering صورت مي پذيرد. اين سمعک فوناک روش خطا را در هر اندازه گيري بر مبناي واريانس اندازه گيري، برآورد مي كند و به صورت مداومي اين برآورد را تصحيح مي نمايد. با استفاده از اين اطلاعات فيلتر Kalman برآوردي از سيگنال AER بدست مي دهد، مثلا ABR كه در آن احتمال خطا در برآورد دامنه در هر نقطه زمان نهفتگي به حداقل رسيده است. با كاهش تاثيرات نويز EMG متناوب، روش فيلترينگ Kalman اجازه ثبت دقيق ABR در طي فعاليتهاي عضلاني قابل توجه بيمار يعني مثلا حركت بيمار، خوردن، مكيدن، سخن گفتن، را عليرغم آرتيفكت هاي EMG قوي كه ممكن است سمعک اینترتون بيش از RMS 100μV باشد را فراهم مي كند.
از ديدگاه كلينيكي اين همه بدين معني است كه فعاليتهاي عضلاني بيماران، كلينيسين را مجبور نخواهد كرد كه برنامه تست را متوقف كند، به تعويق بيندازد يا اينكه به صورت ناكاملي آن را تمام كند.

معدل گيري سيگنال اضافه تري براي كاهش تاثيرات آرتيفكت 60 هرتز (و نه حذف آن) لازم است. سمعک نامرئی يك راه حل نسبي براي مشكل تداخل الكتريكي 60 هرتز، استفاده روتين از نرخ تحريك فرد است. (مثلا 1/21 ثانيه، 3/27 ثانيه) اين اعداد به 60 قابل قسمت نيستند. يك راه ساده براي به تصويركشيدن اين پديده (يعني تداخل ناشي از 60 هرتز)، معدلگيري EEG بدون تحريك است. (مثلا مي توان سيم هدفون را كشيد) نرخ تحريك در سطح 60 هرتز تنظيم مي شود اگر تداخل 60 هرتز در اندازه گيري AER وجود داشته باشد، به آساني خود را نشان خواهد داد.

مباني آماري براي تعيين كفايت معدل گيري:
سالهاست كه معيار آماري در تعيين حضور و يا غياب پاسخ، شناخته شده است. اين معيار قبلا به كار سمعک زیمنس رفته و مزاياي ثبات (consistency) و كارايي efficiency را به همراه آورده است. به اين ترتيب اگر بر مبناي ارزيابي آماري داده هاي AER، به احتمال 8/99 درصد پاسخ وجود داشته باشد، صرفنظر از تعداد تحريكهاي ارائه شده، مي توان معدل گيري را متوقف كرد. به عبارت ديگر اگر پس از يك سطح بالايي از پيش تعيين شده، براي تعداد جاروب ها (مثلا 12000 تا) معيار آماري به دست نيامد، معدل گيري متوقف مي شود. و نتيجه گيري مي شود كه پاسخي وجود ندارد، در حال حاضر چندين سيستم انتخابي AER امكان اين را دارند كه به صورت دوره اي شكل موج AER را در حين معدل گيري به واحد آماري بدهند تا به صورت اتوماتيك و دقيق مشخص شود كه چه هنگامي تعداد كافي تحريك ارائه شده و معدل گيري متوقف مي شود. در طراحي ثبت پاسخ هاي ASSR، تشخيص اتوماتيك پاسخ هاي برانگيخته شنيداري صورت مي پذيرد. هنوز سمعک اتیکن هم با اغلب روشهاي اندازه گيري AER، تصميم بر مبناي مشاهده بصري AER معدل گيري شده براي توقف معدل گيري كاملا رايج است

دامنة ASSR براي نرخ آهسته، (39 Hz) پنج بار بيشتر است از نرخ سريع (88 Hz)
28- AMLR:
25 سال قبل، Geisler و همكاران (1958)، خيلي با احتياط منشا قشري كورتيكال را تنظیم سمعک براي AMLR مطرح كردند. (منطقه‌اي عميق در كرتكس شنوايي) شواهد طولاني متعددي وجود دارند، كه جز Pa از MLR (حداقل قسمتي از آن) از گيروس گيجگاهي فوقاني در كرتكس شنوايي منشا مي‌گيرد. (sup. Temporal)
موج Na اغلب از مناطق زير قشري sub Cortical و توام با دخالت شاخص، برجستگي تحتاني (IC) در منطقة مغز مياني mid brain، منشا مي‌گيرد.
در مورد خاستگاه Pb، فرضيات متعددي به شرح زير مطرح شده است.
- Planum Temporale Reticular Activating formation
- مناطق مربوط به شنوايي لب گيجگاهي نظير: پلاتوم تمپوراله
- هيپوكامپ
از آنجا كه ايجاد Pb بسيار وابسته به سطح هوشياري فرد است، سيستم Reticular act بیماری های گوش داخلی به عنوان منبع مولد اين موج، تصور گرديده است.
29- مطالعة ترانس كرانيال Lee 1984 بر روي افرادي كه مغز آنها براي جراحي صرع باز شده بود، نشان داد شيار سيلوين بيشترين امواج MLR بويژه Pa را ايجاد مي‌كند.
30- تكنيك پيشرفتة «Dipole Source analysis» براي بررسي خاستگاه AMLR به كار رفته است. مطالعه روي افراد طبيعي و بيماراني با بيماري مغزي تاييد شده، نشان داد كه راههايي از تالاموس، مناطق شنيداري لب تمپورال در توليد موج Pa دخيل هستند. اما به نظر مي‌رسد موج Pb توسط سيستم Retic . form توليد مي‌شود يا اينكه به درجاتي توسط اين سيستم مدوله مي‌شود. مطالعات صورت گرفته با اين تكنيك، تفاوتهاي بين فردي از نظر خاستگاه امواج نشان داده است.
مثلاً NKagawa (1999) سه جايگاه براي Pa يافت كه عبارتند از: هر كورتكس فوقاني گيجگاهي سمعک چیست (چپ و راست) كرتكس تمپورال راست – مغز مياني راست – دايپل‌هاي معادل در مغز مياني – دايپل‌هاي معادل براي جزء Na، يافت نشدند.

شواهدي وجود دارد كه در هستة حلزوني نرونهاي onset نسبت به تغييرات سمعک فركانس مدولاسيون در مقايسه با نرونهايي با الگوي تخلية مداوم، همزماني بيشتري نشان مي‌دهند.
در نواحي ديگر ساقه مغز شنوايي، نظير مجموعة زيتوني فوقاني ارتباط‌هاي متفاوتي بين مدولاسيون محرك و انواع عملكردي نرونها يافت مي‌شود.
در منطقه مربوط به شنوايي مغز، MTF نرونها به مشخصاتي از تحريك، غير از فركانس مدولاسيون، (نظير شدت محرك) بستگي دارد.
با تغيير ويژگيهاي گوناگوني كه تاكنون ذكر شده‌اند (نظير: نرخ (Rate) مدولاسيون محرك، تحريك رفتاري، تحريك دارويي (مهار CNS)، Kuwada شواهدي يافت مبني بر اينكه، براي محرك تن خالص، در فركانس‌ حامل 60 هرتز تا 40000 هرتز، فركانسهاي low modulation (80 تا 100 درصد مدولاسيون دامنه، با تاثیر سمعک بر شنوایی ميزان كمتر از 80 هرتز) با يك منشا قشري براي ASSR، توام بود. Rateهاي سريعتر براي مدولاسيون دامنه، بيشتر از هشتاد هرتز دو منشا در ساقة مغز داشت.
يكي احتمالاً در مغز مياني (Mid brain) و ديگري احتمالاً در مجموعة زيتون فوقاني يا هستة حلزوني.
در هر صورت، شواهد كلينيكي ASSR در تركيب با يافته‌هاي AMLR و پاسخ 40 Hz، اين فرضيه را حمايت مي‌كنند كه ميزان تحريك پايين Low stimulation Rate در كل سيستم شنوايي ايجاد فعاليت مي‌كند، بزرگترين پاسخها را از مناطق قشري برمي‌انگيزد.
در صورتيكه، پاسخهاي نسبت به ميزان تحريك تند، (سريع) Fast انحصارا در مناطق زير قشري (ساقة مغز) ايجاد مي‌شوند. علاوه بر اين كارهاي Kuwada (2002) نشان داد كه ASSR برانگيخته شده توسط ميزان مدولاسيون محرك (آهسته) از منطقه‌اي از قشر مغز كه در سوي مخالف (كنترالترال) تحريك واقع است، بر بهترین نوع سمعک مي‌خيزد. بعلاوه فركانس فعاليت عصبي ASSR در ثبت با تكنيك از راه دور (Far field) با فركانس بدست آمده از نرون‌هاي فشري منفرد، توسط ميكروالكترود برابر است.
از تحقيق Herdmom (2002)، دو نكته استخراج مي‌شود، 1: احتمالا ASSR برانگيخته شده توسط نرخ هاي مدولاسيون سريع، براي محرك تن خالص >80Hz بيشتر از منابع caudal در ساقة مغز است (هستة حلزوني)

شواهد كافي براي در نظر گرفتن قسمت راسي ساقة مغز به عنوان خاستگاه FFR در دست است. (حداقل در انسان) محققين نتيجه‌گيري كرده‌اند، كه كوكلئار ميكروفونيك ممكن است در ثبت FFR مداخله كند. و سعي كرده‌اند براي حذف پاسخ CM الكترود inverting را سمعک فوناک به جاي ماستوئيد كه نزديك حلزون است در گردن قرار دهند (noncephalic)
ثبت FFR با محرك گفتاري، پاسخ وابسته به فاز Phase Locking نرون‌هاي ساقة مغز را به بعضي ويژگيهاي محرك گفتاري نظير فرمت‌ها و واكه‌هاي دايكوتيك، نمايش داده است.
27- ASSR:
بيشتر تحقيقات در مورد خاستگاه ASSR روي حيوانات و با روش BESA يعني (brain Electric Source analysis Techniqe) بدست آمده سمعک ویدکس است. اين مطالعات مويد اين مطلب هستند كه با مدولاسيون دامنة با نرخ سريع Fast Rate، خاستگاه ASSR ساقة مغز است.
Kuwada و همكارانش:
«در هر سطحي از سيستم شنوايي، نرون‌ها قادرند به صورت موقت، پوش سيگنال‌هاي مدوله شده را تبعيت كنند. به هر صورت، محدودة فوقاني فركانسهاي مدولاسيون كه نرون‌ها مي‌توانند، دنبال كنند با بالا رفتن اطلاعات از سيستم شنيداري كاهش مي‌يابد. از آنجا كه نرون‌هاي همة ساختارها، توانايي دنبال كردن فركانس‌هاي مدولاسيون پايين را دارند، AMFR اين فركانسها دخالت همة سطوح شنيداري را بازتاب مي‌دهد. برعكس پاسخ به فركانسهاي مدولاسيون بالا و بالاتر، تنها از سطوح پايين‌تر و پايين‌تر برميخيزد.»
MTF (عملكرد انتقالي مدولاسيون) نرونها براي هر سطح يا منطقه از سيستم شنوايي تفاوت سمعک مي‌كند، مثلاً در عصب شنوايي (فركانس قطع در حدود 800 هرتز) برجستگي تحتاني (زير 100 هرتز) و قشر شنوايي (حدود 20 هرتز) مي‌دانيم كه انواع نرون در سيستم عصبي شنوايي با عملكرد مختلفي وجود دارد.

پيچيدگي آناتومي ساقة مغز شنوايي و زمان ايجاد فعاليت عصبي از ساختارهاي عصبي متفاوت، قطعاً گارانتی سمعک از عوامل مهم در بحث ارتباط بين آناتومي و اجزا ABR محسوب مي‌گردد.
هستة حلزوني و برجستگي تحتاني در ساقة مغز دُمي و راس به ترتيب، تنها دو هستة شنيداري هستند كه در آنها سيناپس در مسير عصب شنوايي آوران ايجاد مي‌گردد.
بين اين دو مركز، راههاي متعدد و متفاوت ديگري براي انتقال اطلاعات شنيداري وجود دارد. منطقي است كه انتظار داشته باشيم كه ساختارهايي كه در ساقة مغز، نزديك يكديگر قرار گرفته‌اند، يا اينكه در يك زمان پس از تحريك، فعال مي‌شوند هر كدام به مقادير متفاوتي در ايجاد موج، نقش داشته باشند.
با توجه به اين تجمع زماني و فضايي در فعاليت ساقة مغز شنيداري يك جز از موج مي‌تواند توسط يك ساختار ايجاد شود، حتي اگر بيش از يك ساختار در اثر ارائه محرك، فعال شده باشد.
همانگونه كه گفته شد، تنها يك مجموعه از واحدهاي عصبي در هر منطقه آناتوميك، ممكن است به رخداد ABR بيانجامد. بنا به اين دلايل، اختصاص يك خاستگاه ويژه به امواج پس از I و II در انسان خيلي ميسر و دقيق نيست.
25- براساس مطالعات Starr و همكارانش:
قطع عصب شنوايي در محل ورود عصب به ساقة مغز، منجر به فقدان اجزاء پاسخ پس از موج سمعک اتیکن I مي‌شود. قطع مسير عصب در مغز مياني Mid brain منجر به فقدان اجزاي پاسخ پس از موج III مي‌شود.
نتيجه‌گيري اين محقق اين است كه موج I عملكرد عصب هشتم را منعكس مي‌كند، امواج II و III عملكرد هسته حلزوني، جسم ذوزنقه‌اي، زيتوني فوقاني را منعكس مي‌كنند و امواج V , IV عملكرد لترال لمنيسكوس و برجستگي تحتاني را منعكس مي‌كنند – خاستگاه امواج VI و VII خيلي تعريف شده، نيست.
26- FFR پاسخ متعاقب فركانس Frequency following Response:
ارائه مداوم يك محرك تن خالص با فركانس بم، پاسخ برانگيخته قابل اندازه‌گيري از جمجمه‌ ايجاد مي‌كند، كه همان فركانس را دارد. سمعک یونیترون Moushegian و همكارانش آن را FFR ناميدند.

- يافته‌هاي تحقيقات انساني نشان مي‌دهند كه قلل مثبت در ABR فعاليت مجموع راههاي آوران (و احتمالاً وابران) آكسوني را در ساقة مغز، منعكس مي‌كند (جسم ذوزنقه‌اي – لترال لمنيسكوس).
اما قعرهاي منفي، پتانسيل‌هاي Somatodendritic را در اغلب گروههاي سمعک سلولي بزرگ (نظير هستة حلزوني مجموعة زيتوني فوقاني، و هستة لترال لمنيسكوس و برجستگي تحتاني) منعكس مي‌نمايند.
براساس نظر Moore (1987)، ويژگيهاي امواج ABR منفي (دامنه – شكل – زمان نهفتگي) با اندازه و جايگاه Caudal – Rostral گروه‌هاي بزرگ سلولي در ساقة مغز، سازگاري دارند.
Moller اشاره مي‌كند، هيچ شاهدي دال به اينكه تنها قله‌هاي مثبت ABR، اهميت كلينيكي داشته حساسیت شنوایی باشند، وجود ندارد.
24- مكان توليد امواج III و V , IV كاملاً معين نيستند. چندين اصل در آناتومي ساقة مغز شنوايي براي درك بهتر اجزاء پس از موج II در ABR مهم هستند.
راههاي اصلي نظير لترال لمنيسكوس از آكسون‌هاي ميلين‌دار نازكي تشكيل شده‌اند كه 2 تا 4 (ميكرو متر) قطر دارند. ممكن است دو سيناپس در طول مستقيم‌ترين مسير كه از انتهاي دمي (هستة حلزوني) تا انتهاي راسي (برجستگي تحتاني) امتداد دارد وجود داشته باشد يا اينكه چهار سيناپس، در صورتيكه مجموعة زيتوني فوقاني و هستة لترال لمنيسكوس درگير باشند وجود داشته باشد. سيناپس‌هاي بيشتر با زمان انتقال عصبي و يا به عبارت ديگر زمان نهفتگي اجزاء، مربوط هستند.
همانگونه كه Moore (1987) مي‌گويد، مراكز شنيداري در انسان و پاسخهاي برانگيخته مربوط به آنها شد كاملاً مستقل از هم هستند و نه كاملاً وابسته به هم هستند.
بنابراين به غير از امواج I و II، هر جز ABR، خاستگاه‌هاي متعددي دارد. يعني بيش از يك ساختار آناتوميك تجویز سمعک در ايجاد يك موج دخالت مي‌كنند. متقابلاً يك ساختار آناتوميك (هستة حلزوني) مي‌تواند در توليد بيش از يك قله، مداخله داشته باشد.
انتقال اطلاعات شنيداري به صورت متوالي و از يك ايستگاه به ايستگاه ديگر پيگيري نمي‌شود (اين الگو اگرچه كاملاً واضح است اما خيلي دقيق نيست).

براساس نظر Moore، ويژگي‌ ساختاري خدمات سمعک اصلي IC در بين گونه‌هاي مختلف يك هسته مركزي است كه انواع نرون‌هاي متعدد دارد، و نيز محيط‌هاي دندريتي گوناگون كه در لايه‌هايي قرار گرفته‌اند و موازي با آكسون‌هاي L.L قرار گرفته‌اند. تقريباً همة آكسونها (بيش از 99 درصد) از طريق LL از مناطق پايين‌تر ساقة مغز به IC مي‌روند و با اين مجموعة پيچيده سيناپس مي‌كنند.
فعاليت IC، واجد همزماني بالايي نيست زيرا راههاي ورودي با طول‌هاي متفاوت و انواع گوناگون سيناپس دارد.
نتيجة اين سازمان بندي پيچيده در IC، ايجاد يك محيط بسته براي نرون‌ها و بويژه دندريت‌ها است بیمه سمعک Closed field و همانطور كه قبلاً ذكر شده است در محيط بسته، پاسخ‌هاي برانگيختة شنوايي ايجاد نمي‌شوند بنابراين انتظار ايجاد موج واضح و برجستة V از IC نمي‌رود.
21- امواج VII و VI:
در مورد خاستگاه امواج متوالي VI و VII ترديد وجود دارد. براساس مشاهدات باليني، براي اين امواج منشا تالاميك ذكر شده است. (جسم زانويي داخلي يا Medial geniculate body). ثبت از طريق الكترود عمقي هم اين يافته را تاييد نموده است (Hashimoto)
اما Moller و همكارانش، اين قله‌ها را به پاسخ مداوم همزمان نرون‌هاي برجستگي تحتاني مربوط مي‌كنند.
22- خلاصة مباني آناتوميك ABR:
Moore (1987) مراحل رخدادهاي عصبي را در ساقة مغز، پس از ارائه يك محرك به يك گوش بدين ترتيب توصيف مي‌نمايد:
يك دپلاريزاسيون Somatodendritic در مجموعة هستة حلزوني رخ خواهد داد و بزودي پس از آن، دپلاريزاسيون از کجا سمعک بخرم در هر دو هستة زيتوني و مياني، رخ مي‌دهد. كمي ديرتر، دپلاريزاسيون بسيار كوچكتري در هستة لمنيسكال پشتي رخ مي‌دهد و بزودي پس از آن يك پلاريزاسيون بزرگ اما با همزماني كمتر در برجستگي تحتاني (IC) رخ مي‌دهد.
در طي اين زمان، پتانسيل عمل به صورت مداوم در مسيرهايي مستقيم و رله شده كه هستة حلزوني را به برجستگي تحتاني مربوط مي‌كند وجود خواهد داشت.

(برعكس مولدهاي موج III، كه در همان سوي تحريك واقع‌اند) به عبارت ديگر در ABR با تحريك گوش راست، موج V ايجاد مي‌شود كه از لترال لمنيسكوس سمت چپ ساقة مغز، منشا گرفته است.
بخش قابل توجهي از رشته‌هاي عصب شنوايي (بيش از آنها) هستة حلزوني را ترك نموده و به سوي ديگر ساقة مغز مي‌روند. اين رشته‌ها از طريق جسم ذوزنقه‌اي و لترال لمنيسكوس به برجستگي تحتاني مي‌شوند. راههاي ديگر در سيستم شنوايي آوران، سيناپسهاي متعددي در طول راه در مجموعة زيتوني و هستة لترال لمنيسكوس ايجاد مي‌كنند، اين همه هنوز در راه دگرسويي ساقة مغز رخ مي‌دهد.
برجستگي تحتاني (IC) كه در سمت اپسي لترال گوش مورد تحريك واقع است و به طور كلي، مسيرهاي اپسي لترال، سمعک ویدکس كمتر در توليد موج V از ABR، نقش ايفا مي‌كنند.
به نظر مي‌رسد، شكل شناسي (مرفولوژي) امواج ABR، با آناتومي ارتباط داشته باشد. مثلاً براساس ديدگاه Moller (1995) قله تيز موج V، فعاليت بخشي از لترال لمنيسكوس را كه مستقيماً از هسته حلزوني آمده و تفاضلي با SOC انجام نداده يا هسته لترال لمنيسكوس را بازتاب مي‌دهد.
قعر بزرگ، عريض و منفي متعاقب موج V به پتانسيل‌هاي دندريتي برجستگي تحتاني (IC) مربوط مي‌گردد.
اين موج منفي فركانس بم، كه حركت آرامي دارد (slow – going) تنها با يك تنظيم متناسب فيلتر بدست مي‌آيد و همان SN10 است كه توسط (1976) Hirsh , Davis توصيف گرديده است. (موج منفي آرام در 10 ميلي ثانيه)
فيلتر فوق الذكر مي‌بايست يك open High Pass Filter باشد. مطالعات داخل جمجمه‌اي کاربرد سمعک برای افراد کم شنوا Hashimoto نشان داده است كه برجستگي چهارگانه (IC) منشا اوليه SN10 است كه پس از موج V ثبت مي‌شود.
محتمل است كه نرون‌هاي ردة دوم، به طريقي در توليد موج V دخيل باشند.
20- سئوال: چرا بزرگترين موج ABR يعني موج V از بزرگترين هستة ساقة مغز (شنيداري) يعني برجستگي تحتاني IC منشا نمي‌گيرد؟
برجستگي تحتاني، يك ساختار شنوايي پيچيده و بزرگ در ساقة مغز است كه تقريباً 6 تا 7 سمعک oticon ميلي‌متر قطر آن است. IC مجموعه‌اي در هم بافته از اجزا كوچكتر است كه انواع نرون‌ها سيناپس‌ها، و وروديهاي آوران متعدد را شامل مي‌شود.

- موج IV: غالباً روي شانة موج V، مشاهده مي‌شود لذا به آن كمپلكس (IV-V) مي‌گويند. مطالعات سمعک نامرئی اوليه هستة، لترال لمنيسكوس را منشا آن مي‌دانند. اما شواهد انساني، آن را تاييد نمي‌كنند. با توجه به تقاطع‌هاي متعدد بعد از هستة حلزوني، تعيين منشا امواج IV و V دشوار است. مطالعات داخل جمجمه‌اي توسط Moller نشان مي‌دهد كه موج IV از نرون‌هاي ردة سوم پونزي كه اغلب آنها در مجموعة زيتوني فوقاني قرار گرفته‌اند، و از يك dipole «افقي قرار گرفته» كه در مقطع عرضي ساقة مغز واقع شده منشا مي‌گيرد.
شواهد دخالت نرون‌هاي ردة دوم و سوم در توليد موج IV با مدل Model Spatio Temporal. نيز تاييد مي‌شود.
ويژگيهاي آناتوميك در تقابل با اختصاص نقش عمده لترال لمنيسكوس در توليد ABR است، زيرا هستة لمنسيكال سمعک اتیکن شكمي بسيار از نظر اندازه در انسان، كوچك است. اگرچه هستة لمنيسكال پشتي نسبتاً بزرگتر است، و نيز دندريت‌هاي آن به صورت افقي، مرتب شده‌اند هنوز هم هستة پشتي كوچكتر از ساير مراكز است (مثلاً هستة زيتوني مياني) بعلاوه، اين هسته از راههاي گوناگوني، عصب‌گيري مي‌كند بنابراين احتمال پاسخ همزمان بسياري از هسته‌ها كاهش مي‌يابد. بنا به دلايل فوق، (1987) Moore نتيجه گيري مي‌كند كه احتمال دخالت هسته‌هاي لمنيسكوس خارجي در توليد ABR در انسان، به حداقل ممكن است.
19- موج V: موج V بيشترين توجه را در كاربردهاي كلينيكي به خود جلب كرده است. بنابراين كسب اطلاع دقيق در مورد خاستگاه آن حياتي است. در گذشته، خاستگاه اين موج را برجستگي تحتاني (IC) مي‌دانستند. اين اعتقاد براساس تجربيات صورت گرفته در حيوانات كوچك، و ارتباطات كلينيكي بين ناهنجاري‌هاي شكل موج و بيماري، ايجاد گرديده است.
براساس مطالعات جديد، موج V در محل انتهاي رشته‌هاي لترال لمنيسكوس، جايي كه وارد برجستگي سمعک فوناک تحتاني (IC) مي‌شوند، و در سوي مقابل گوش مورد تحريك، ايجاد مي‌گردد. (Moller 1995)

اين مسئله را به طول كمتر عصب هشتم مربوط مي‌داند كه منجر به يكي شدن موج I و II مي‌گردد. براساس سمعک ویدکس  برآوردهايي كه در مورد سرعت انتقال در عصب هشتم و تاخيرات سيناپسي وجود دارد موج II مي‌بايست، فعاليت نرون‌هاي رده اول را منعكس نمايد. (يعني عصب شنوايي در مقابل ساقة مغز)
17- مربوط بودن موج II به عصب مغزي در انسان با دو شاهد، تاييد شده است، شواهد كلينيكي دال به وجود موج II قابل اعتماد در مرگ مغزي و نيز ثبت مستقيم اين موج حين عمل جراحي، مستقيماً از عصب و در محل ورود آن به ساقه مغز.
17- در گذشته و کم شنوایی بر مبناي مطالعات انجام گرفته روي حيوانات موج III را ناشي از فعاليت عصبي در مجموعه زيتوني فوقاني (SOC) در سمت كنترالترال در ساقة مغز مي‌دانستند. براساس مطالعات جديد [(ثبت‌هاي داخلي جمجمه‌اي و (S.D.M)، موج III به هستة حلزوني مربوط مي‌شود. Moller و همكاران، بين زمان نهفتگي پتانسيل‌هاي ثبت شده مستقيم از هستة حلزوني در همان سمت گوش تحريك شده، (اپسي‌لترال) و موج III بدست آمده از ABR ثبت شده از سطح، ارتباط پيدا كردند. موج III از فعاليت گروه دوم نروني در وراي عصب هشتم و در داخل هستة حلزوني و يا نزديك به آن ايجاد مي‌شود، در صورتيكه قعر (Trough) متعاقب موج III از جسم ذوزنقه‌اي (Trapezoid Body) برمي‌خيزد. يافته‌هاي فوق از تحقيقات S.D.M كه توسط sherg و همكارانش انجام شده، بدست آمده‌اند.
براساس مشاهدات انجام شده در انسان با روش فوق مي‌توان با اطمينان گفت كه حداقل موج III سمعک یونیترون در بخش Caudal پونز شنوايي و محتملاً در سمت همسوي تحريك ايجاد مي‌گردد.
هستة حلزوني 100000 نرون دارد كه اغلب آنها، توسط رشته‌هاي عصب شنوايي، عصب‌دهي مي‌شوند. دندريت‌ها در هستة پشتي (Dorsal)، يك ترتيب موازي را نشان مي‌دهند، اما در هستة شكمي (Ventral)، ترتيب قرارگيري، از هيچ الگويي تبعيت نمي‌كند.

براي به خاطر سپردن اين ترتيب از سمعک فوناک عبارت Ecoli استفاده مي‌گرديد. از آنجا كه اين يافته‌ها از حيوانات كوچك به دست مي‌آمدند، قابل تطبيق با انسان نبودند. طول عصب شنوايي در انسان بالغ، تقريباً 26 ميلي‌متر (6/2 سانتي‌متر) است اما در گربه، 8 ميلي‌متر است.
در مجموع تفاوتهاي آناتوميك عمده بين مغز انسان و حيواناتي كه تحقيقات ABR در مورد آنها انجام مي‌شد، سمعک اینترتون سبب عدم اعتماد به ترتيب معرفي خاستگاه امواج ABRگرديد.
در حقيقت آناتومي ABR پيچيده است. ممكن است كه موج ABR خاستگاههاي متعددي داشته باشد يا اينكه يك مكان آناتوميك خاص، خاستگاه امواج متعددي باشد.
15- موج I، بازتاب از راه دور پتانسيل عمل تجمعي است كه در بخش distal عصب شنوايي ايجاد مي‌شود (فعاليت آوران عصب هشتم، هنگام ترك حلزون و ورود به كانال گوش داخلي)
دو تكنيك 3 channel Lissojous Trajectory Clinical ABR analysis و Spatio – Temporal dipole model اين فرضيه را كاملاً تاييد كرده‌اند.
16- S.D.M در ABR نشان داده است كه قعر منفي متعاقب موج I، به فعاليت برخاسته از منطقه‌اي از عصب هشتم كه وارد كانال گوش داخلي مي‌شود (يعني منطقة Porus acousticous) مربوط است.
16- براساس مطالعات داخل جمجمه‌اي Moller، موج II نيز توسط عصب هشتم ايجاد مي‌شود. به نظر مي‌رسد سمعک زیمنس خاستگاه موج II، بخش پروگزيمال عصب است، يعني انتهايي از عصب كه در نزديك ساقة مغز واقع است، اين فرضيه با اطلاعات زير در ارتباط است.
ارتباط بين زمان نهفتگي امواج I و II، با سرعت انتقال نسبتاً كند مورد انتظار در عصب شنوايي (10 تا 20 ) كه به طور متوسط، 25 ميلي‌متر طول آن است با قطر تقريبي آن كه 2 تا 4 ميكرومتر در بزرگسالان است شكل گرفته است. در كودكان (small Children) موج II، غالباً قابل ثبت نيست. Moller

منشا دقيق SP در حلزون از زمان كشف آن، سوال بر انگيز بوده است. 1- محصولات اعوجاجي كه توام با بي‌نظمي‌هاي سمعک استارکی غشاي قاعده‌اي و جابجايي سلولهاي موئي هستند، 2- توليد بعدي جريان الكتريكي، 3- فعاليت سلولهاي موئي داخلي و خارجي، در توليد SP دخيل دانسته شده‌اند.
Durrant و همكارانش، سلولهاي موئي داخلي را منشا SP دانستند. آنها نشان دادند كه تخريب سلولهاي موئي داخلي در حلزون خوكچة هندي با كربوپلاتين، بيشتر پتانسيل DC كه با SP مرتبط است را كاهش مي‌داد.
سلولهاي موئي خارجي نيز در سطوح شدتي پايين، در فعاليت سمعک اتیکن سلولهاي بدني داخلي، موثرند و بنابراين مي‌توانند در توليد اجزاء SP نقش ايفا كنند. (wuyts et al 2001)
SP بر خلاف AP حتي با تحريكات بسيار سريع قابل ثبت است و يا محركهاي تن برست فركانس بالا، نسبت به انواع ديگر محركها، نسبتاً واضح‌تر مشاهده مي‌شود.
در سالهاي اخير، علاقة روزافزوني به كاربرد تن برست براي بدست آوردن اجزاء الكتروكوكلئوگرافي در بيماريهايي چون هيدروپس آندولنفاتيك ايجاد شده است.
13- جزء AP، كه بخشي از Compound Action Pot است، كه از عصب هشتم ثبت مي‌شود. اين جز كه N1 نيز ناميده مي‌شود همان موج I از ABR است.
14- با توجه به تفاوتهاي بين گونه‌اي انسان و جانوران ديگري كه در تحقيقات آناتوميك ABR مورد بررسي قرار گرفته‌اند، اطلاعاتي قیمت سمعک اتیکن كه از الكترودهاي عمقي در انسان‌هايي با وضعيت طبيعي C.N.S بدست مي‌آيد، حائز اهميت بيشتر هستند. (ثبت اطلاعات از الكترودهاي عمقي و در حين جراحي)
در مرحلة بعد ايجاد ارتباط بين فرآيندهاي پاتولوژيك قطعي مغز و نتايج ABR در انسان اهميت كلينيكي دارند.
15- در مورد خاستگاه ABR يك تصور نادرست اوليه ايجاد گرديد. در اين تصور، هر موج اختصاصاً به يك منشا مربوط مي‌شد.
موج I - عصب هشتم (eight nerve)
موج II - هستة حلزوني (Cochlear nucleus)
موج III - مجموعة زيتوني فوقاني Superior Olivary Complex
موج IV - هستة لترال لمنيسكوس nucleus of L.L
موج V - برجستگي تحتاني Inferior Colliculus
موج VI - هسته داخلي زانويي (تالاموس) medial geniculate body of Talamus