بدست آوريم و به اشتقاق شكل موج MMN بپردازيم. نكته ديگر آن است كه بدليل تاثيرات قابل توجه ناشي از شروع محرك ها بر مولفه هاي موجود در پاسخ برانگيخته شنوايي (مثلا بدليل تغييراتي كه دامنه مولفه N1 بوجود مي‌آورد) نبايد پاسخ اولين محرك‌هاي ارائه شده (مثلا 10 محرك اول) را در ميانگين گيري شركت دهيم. انواع ديگر دستكاري در يافته هاي MMN، قبل از اجرا آناليز عبارتند از: حذف آرتيفكت پلك زدن، اصلاح خط مرجع با توجه به بخش پيش تحريك شكل موج، قیمت سمعک و يك پردازش ثانوي با مرجع قرار دادن الكترود معكوس. با اتخاذ همين رويكرد متداول براي اشتقاق پاسخ MMN از طريق فرايند تفريق، تعدادي از پاسخ هاي شنيداري كه توسط هر دو نوع محرك برانگيخته مي شوند (مثل N2 و P2) به حداقل مقدار ممكن مي رسند. به غير از حالتي كه بر تعداد ثابت و مساوي از محرك هاي استاندارد و انحرافي تاكيد مي كنيم، معمولا پاسخ برانگيخته ناشي از محرك هاي انحرافي، با تعداد كمتري جارو نسبت به پاسخ هاي برانگيخته ناشي از محرك هاي استاندارد، بدست مي آيند. در اكثر شرايط ارزيابي، اشتقاق شكل موج MMN از حاصل تفاضل دو شكل موج - كه قبلا ميانگين گيري شده اند - موجب تحميل مقداري نويز به MMN مي شود كه مي تواند نسبت سيگنال به نويز (SNR) را كاهش دهد.

انجام يك پردازش ديگر براي اشتقاق پاسخ MMN – شكل موج تفاضلي – نيازمند افزودن يك مرحله ديگر است. شكل موج ها در يك الگوي ناهمگون متداول براي محرك هاي استاندارد و انحرافي بطور جداگانه ميانگين گيري مي شوند. به علاوه، يك پاسخ خاص را استفاده از توالي تعداد خاصي از ارائه انحصاري محرك هاي انحرافي (فقط انحرافي)، مي توان برانگيخت و سپس مي توان آن را از پاسخ برانگيخته ناشي از ارائه محرك انحرافي (در ميان الگو ناهمگون، كه همان شكل موج افتراقي مرسوم است) تفريق كرد. سپس شكل موج هاي خام ميانگين گيري شده MMN را (كه تحت شرايط ارزيابي مختلف بدست آمده‌اند) مي توان آناليز كرد.

پايايي MMN

اهميت پايايي MMN در تعيين ارزش آن بعنوان يك روش ارزيابي تشخص بيماري ها بخوبي شناخته شده است، اما حجم اطلاعات روشن، پيرامون ميزان پايايي پاسخ MMN در كاربردهاي مختلف باليني در بيماران مختلف، اندك است. بعضي از محققان يك تعريف ساده از پايايي بصورت «نزديك بودن نتايج اندازه گيري هاي مختلف در يك فرد خاص و در يك شرايط خاص» ارائه كرده اند. پايايي آزمون – باز آزمون پاسخ MMN را بصورت رياضي و آماري بر پايه يك رويكرد Heuristic نيمه تجربي و با استفاده از تجربه و دانش در مورد ويژگي هاي الگوهاي مختلف مدل سازي كرده اند. يافته هاي تجربي پيرامون پايايي MMN بسيار متفاوتند، ضريب همبستگي از 0.5 تا 0.78 بدست آمده است. بطور كلي يافته هاي منتشر شده پيرامون پايايي پاسخ MMN، همگي براساس ارزيابي هاي باليني روي تعداد اندك بيماران هستند و بسيار نااميد كننده اند. پايايي پاسخ MMN و ثبات آن در گذر زمان همچنان  يكي از نگراني هاي مطرح در كاربرد باليني آن است. عده اي معتقدند كه تحت بعضي شرايط خاص از محرك ها، براي اكثر افراد نرمال - حتي هنگامي كه نوع تفاوت موجود بين محرك هاي استاندارد و  انحرافي بطور رفتاري قابل رديابي است – نمي توان هيچ نوع پاسخ MMN را ثبت كرد. روشن است كه نسبت سيگنال به نويز در ثبت MMN يك عامل اصلي و موثر در پايايي پاسخ است، با تغيير نسبت سيگنال به نويز از يك دور انجام آزمون تا دور ديگر، تغييرپذيري آزمون – بازآزمون نيز بطور غيرمستقيم افزايش پيدا مي كند. البته، با تغيير اندازه پاسخ MMN و مقدار نويز الكتريكي زمينه (EEG و ساير منابع ايجاد آرتيفكت) نسبت سيگنال به نويز تغيير مي كند. نوسانات SNR تاثير چشميگري بر قابليت رديابي و پايايي پاسخ MMN دارد. بيش از ده سال است كه تلاش هاي بسيار جدي براي معرفي يا حداقل بهبود شرايط ارائه محرك و ثبت، دستورالعمل هاي آزمون، راهبردهاي آناليز و پيشرفت رويكردهاي آماري مورد استفاده در اندازه گيري پاسخ MMN انجام مي شود.