افزايش سرعت هوايي كه از اين مجراي باريك شده عبور مي كند، باعث افت فشار مي شود و مطابق اصل برنولي(افزايش سرعت مايع باعث كاهش فشار مي شود) تارهاي صوتي به سمت يكديگر كشيده شده و بسته مي شوند. اين انسداد، در منطقه زير چاكنايي ايجاد فشار مي كند و تارهاي صوتي را باز مي نمايد، و توده اي از هوا آزاد مي شود و بدين ترتيب در مدتي كه آواسازي برقرار است، چرخه تكرار مي شود.

بيشتر اطلاعاتي كه در مورد عملكرد تارهاي صوتي موجود است از مشاهده ي مستقيم آنها حاصل شده است. با قرار دادن آيينه در زاويه ي مناسب  و در پشت گلو، امكان مشاهده ي منطقه چاكنايي فراهم مي شود. از آنجا كه در حين آواسازي حركات بسيار سريع هستند، عكسبرداري متوالي با سرعت بالا، در مطالعه ي چرخه باز و بسته شدن تارهاي صوتي در حين آواسازي مفيد بوده است.

بسامد پايه

نرخ باز و بسته شدن چاكنايي، بسامد پايه صدا را تشكيل مي دهد. نرخ ارتعاش چاكنيي تحت كنترل مجموعه اي از عضلات است كه مي توانند با كشيده شدن و افزايش كشش تارهاي صوتي، بسامد را افزايش دهند.

شدت صدا با تغيير فشار زير چاكنايي بخشي از زمان كه در آن تارهاي صوتي باز هستند، كنترل مي شود. كاهش بخشي از چرخه كه در آن تارهاي صوتي باز هستند منجر به صداي بلندتر و نيز تلاش آوايي بيشتر مي شود.