تقويت گفتار از طريق بازسازي مجدد آن
يك مثال بشيتر از استفاده خصوصيات گفتار يك سمعک چیست است كه گفتار را شناسايي مي كند و سپس آن را به صورت واضح خيلي شمرده شمرده و بدون نويز بازسازي مي كند. البته با اين روش خيلي مشكلات وجود دارد مثلا در افراد كم شنوا بازشناسي اتوماتيك گفتار در مكان نويز به خوبي عمل نمي كند و با تكيه هاي غيرمعمول آزار مي دهد. به دليل اينكه فرد با نقص شنوايي از علائم لب خواني استفاده مي كند بازشناسي اتوماتيك و تركيب كننده بايد صدا را تا 40 ميلي ثانيه بعد از سيگنال رسيده خارج كند. با عملكرد كنوني بازشناسي هاي گفتاري موجود به جز تحت شرايط ايده آل سمعك هايي از اين نوع هنوز دور از دسترس مي نمايند.

نتايج تفسيرها
يك از اشكالات بزرگ در طرح هاي پردازش جديد اثرگذاري تمرين و آشنايي قبلي است. اگر صداها به طور مشخصي تنظیم سمعک به وسيله پردازش تغيير داده شود احتمالا موضوعات آزمايشي به تجربه شنوايي قابل توجه و شايد حتي در آموزش سيستماتيك قبل از اينكه انها بتوانند از علائم جديد و تغيير داده شده براي تشخيص صداهاي گفتاري استفاده كنند احتياج خواهند داشت. تجزيه شنوايي وسيع با آن چيزي كه در آزمايشگاه فراهم مي شود متفاوت است. به طور افزايشي ممكن مي شود كه وسايل كمك شنوايي كه صداها در مسيرهاي پيچيده اي پردازش كند ايجاد شود. آيا اين معقول است كه افراد بخواهند هر روز يك سمعكي كه صداهاي قوي توليد كند بپوشند قبل از اينكه هيچملاكي وجود داشته باشد كه پردازش سودمند است؟
يك راه براي به حداقل رساندن اين مسئله دشوار اين است كه نخست اين آزمون توانايي تمايز ( توانايي تفاوت قائل شدن بين صداهاي متضاد) بعد از حداقل تمرين انجام شود. اگر پردازش توانايي تمايز براي حداقل صداها را افزايش دهد سپس ممكن است فواید سمعک برای کم شنوایان معقول تر باشد كه با آزمايش آشنايي وسيع آموزش و وضوح گفتار ( براي مثال: تشخيص) به پيش رود.