اصطلاح ديگر يك فيلتر تطبيقي ديگر كه براي حداكثر ممكن حذف نويز از گفتار به كار برده مي‌شود بر حذف‌كننده نويز مقدم مي‌شود.
اين فيلترهاي تطبيقي تنها زماني كه گفتار وجود دارد تطابق انجام مي‌دهند. با ايجاد يك چنين سيگنال مرجعي كه به ميزان جزئي گفتار در آن باشد فيلتر تطبيقي اصلي يك مقدار شانس بهتري را براي حذف نويز دارد.
وقوع بازآوايي همچنين به اين معناست كه اكوهاي صداي منفرد، اندك زماني بعد از رسيدن موج مستقيم به سمعک استخوانی خواهد رسيد.
اين انعكاس‌ها مي‌توانند تنها در صورتي كه اين فيلتر تطبيقي به طور كارآمدي پيچيده باشد براي ذخيره و ادغام كردن صداهايي كه شايد صدها ms قبل رسيده‌اند، مي‌توانند از بين بروند. اين چنين فيلترهاي پيچيده براي تطبيق، زمان طولاني مي‌برد.
به عنوان مثال از مزيت‌هاي قابل توجهي كه از فيلتر كردن تطابقي قابل حصول است و محدوديت ناشي از مكان بازآوايي روي اين مزيت‌ها، در شكل 7-7 نتايج Hoffman نشان داده شده است.
براي يك آرايش ميكروفن3 و يك 7 ميكروفن كه روي پيشاني نصب شده است.
راه‌هايي وجود دارد كه2 يا بيشتر، از تركيبات مختلف از سيگنال و نويز بیمه سمعک (قسمت چپ نقطه‌چين شكل 6-7) مي‌تواند به دست آيد.
چيزي كه آنها در آن اشتراك دارند اين است كه آنها بايد از ميكروفن‌هاي تعيين شده در دو نقطه فضا سرچشمه مي‌گيرند چه اينها در يك سمت و چه دو سمت مخالف (يا جلو) سر شنونده باشند. يك مدار استفاده كرده است از يك ميكروفن دايركشنال نما ـ عقبي تا نويز مرجع را فراهم كند و يك ميكروفن همه‌سويه تركيب گفتار و نويز را فراهم مي‌كند. يك راه ديگر، سيگنال اصلي مي‌تواند از يك ميكروفن دايركشنال نما ـ جلويي (forward– facing) بيايد.

اين ترتيب اين مزيت را دارد كه همه اجزا مي‌توانند روي يك طرف سر سوار شوند. سيستم‌هاي توقيف نويز (جلوگيري از نويز) كه خروجي‌هاي سمعك روي هر دو طرف سر را ادغام مي‌كنند، اما پتانسيل را براي بهبود كيفيت صدا در موقعيت بارآوايي افزايش داده‌اند. يك چنين مدار پرادشي هر باند فركانسي باريك را ضعيف مي‌كند، در جايي كه سيگنال‌ها برش داده شده‌اند در هر گوش فاز متفاوت وكوهرنس مناسب در جهت سيگنال غالب، نشان نمي‌دهند. چنين پردازشي كيفيت صوت را بهبود مي‌بخشد، اما وضوح گفتار در نويز تجویز سمعک را بهبود نمي‌دهد، مگر در حد يك ميكروفن دايركشنال.

سمعکی که به طور کامل داخل کانال نصب شده به عنوان سمعک کاملا داخل کانال (CIC) شناخته می شود. در این سمعک ها از اجزای به قدری کوچک استفاده می شود که سمعک به سمت concha برآمده نمی شود. برداشتن این سمعک ها از گوش مشکل است به همین دلیل اغلب یک دسته ی کوچک شبیه نخ ماهی گیری با یک دستگیره ی کوچک در انتهای آن، به سمعک متصل شده و به داخل concha ادامه می یابد. هنگامی که انتهای انواع سمعک CIC در محدوده ی 5mm پرده ی گوش است، CIC، به عنوان CIC پیش صماخی شناخته می شود.
شکل 8-1 یک سمعک ITE، ITC و CIC را نشان می دهد

آخرین نوع سمعک ها سمعک عینکی است. همان طور که از نام آن بر می آید ترکیبی از عینک و یک یا دو سمعک است. عملا دو نوع سمعک عینکی وجود دارد، در نوع اول فریم کناری عینک (قوس ) شامل همه ی اجزای سمعک است. این سمعک ها اولین نوع تولید شده اند و ظاهر بزرگی دارند. در مدل های فعلی قسمت قوسی که پشت گوش قرار می گیرد از دید پوشیده است و یک آدابتور در این محل به آن چسبیده که در شکل 10-1 نشان داده شده است. سمعک عینکی (ضرورتاَ BTE ) به این آدابتور متصل می شود و یک لوله از آدابتور به گوش می رود. این قسمت ها کمتر در معرض دید هستند و از نمای روبه رو تفاوت کمی با ظاهر عینک به تنهایی دارد. البته این مسئله زمانی صحیح است که سمعک بدون قالب و فقط با استفاده از لوله به گوش متصل می شود.

چشم انداز تاریخی :
بزرگترین تغییر این قرن در سمعک ها کوچک شدن آنها بود. تلاش برای ساخت سمعک های کوچک تر و کمتر در معرض دید یک روند ثابت در پس پیشرفت تکنولوژی سمعک بود. امروزه با وجود اینکه سایز سمعک ها کوچکتر شده کارآیی آنها افزایش پیدا کرده است. سمعک ویدکس  فعلی صحت بیشتر ( پهنای باند وسیع و اعوجاج کمتر) و قابلیت انعطاف بیشتر از هر حد ممکن در زمان گذشته دارند.

افراد کم شنوا بعضی از صداها را اصلا نمی شنوند، افراد با افت شدید یا عمیق هیچ کدام از صداهای گفتاری را نمی شنوند مگر اینکه در محدوده ای نزدیک به آنها داد بزنند. افراد با افت ملایم تا متوسط به احتمال زیاد بعضی از صداها را می شنوند و بعضی دیگر را نه. به ویژه واج های آهسته تر که معمولا هم خوان ها هستند، ممکن است به سادگی شنیده نشوند. برای مثال شاید توالی صداهای (i e a a r) از عبارت peak the black harp”" ناشی شده باشد، اما ممکن است در عبارت “kick the cat hard” شنیده شود (وقتی هم خوان ها به درستی درک نشوند بین هر دو عبارت از نظر بار آوایی واکه ها تفاوتی نیست). برای آنکه صدا ها قابل شنیدن شوند، سمعک ویدکس باید صدا را تقویت کند، و این کار را خیلی خوب انجام می دهد.
افراد دارای کم شنوایی به سختی گفتار را درک می کنند چون قسمت های ضروری بعضی واج ها برایشان قابل شنیدن نیست. اصوات توسط فرکانس هایی که حامل بیشترین انرژی هستند تشخیص داده می شوند. برای مثال اگر واکه ی oo از واکه ی ee متمایز می شود به دلیل محل دومین فرمانت آن است همان طور که در شکل 1-1 نشان داده شده است .

اجزای high frequency گفتار ضعیف تر از اجزای  low frequencyهستند. بنابراین  تقریبا در 90 درصد بزرگسالان کم شنوا و 75 درصد بچه های کم شنوا، شدت آسیب از Hz 500 تا Hz 4000 بدتر می شود بنابراین فواید سمعک برای کم شنوایان اطلاعات high frequency را از دست می دهند. چون بلندی گفتار توسط اجزای  low frequency تحقق می یابد و افراد کم شنوا وقتی نمی توانند گفتار را در بسیاری از شرایط محیطی درک کنند، ممکن است نتوانند افت در سیگنال گفتاری را تشخیص دهند. توضیحاتی از قبیل اینکه گفتار به اندازه ی کافی بلند است اما به قدر کافی واضح نیست عادی خواهد بود.